Achter de schermen bij Zoo Antwerpen

Op vrijdag 8 maart was het weer zover! Ambulance Wens België kreeg de eer om de wens van een 68-jarige man uit Antwerpen te mogen vervullen!

We vertrokken om 11u richting het ZNA Erasmus Ziekenhuis te Borgerhout om hem daar op te pikken voor een dagje ZOO Antwerpen “achter de schermen”. We werden zeer hartelijk onthaald door het lieve palliatieve team.

Volgens de verpleegster was meneer wel wat stiller vandaag en wat moe … dus we gingen kijken hoe de dag zou verlopen.

Eenmaal binnen in de kamer werden we ook door meneer vriendelijk onthaald en was hij helemaal klaar voor zijn dagtripje! Zorgkundige Robert gaat ons de hele dag vergezellen dus met een dikke jas vertrokken we richting dierentuin!

Om exact 13u parkeerden we de ambulance aan de dierentuin, net op tijd voor onze afspraak met gids Jan! We installeerden meneer op eigen verzoek in een rolstoel zodat hij alles goed kon zien en meevolgen ! We mochten met z’n vieren gratis binnen en daar stond Jan al op ons te wachten … toporganisatie! Dankjewel!

Meneer was altijd een fervente bezoeker van de dierentuin. Ook Robert kent de dierentuin als zijn broekzak, dus onze gids Jan zal zijn beste beentje mogen voorzetten! Jan werkt al 22 jaar in de dierentuin en gaat ons vandaag met heel veel enthousiasme meenemen achter de schermen. Een plekje dat onze gasten nog niet gezien hebben!

We beginnen achter de schermen bij de Okapi’s. Op 26 januari is hier een baby-okapi geboren. Hij is nog maar een paar keer buiten geweest dus deze blik achter de schermen is voor hem ook een aanpassing. Mama Lindy werd voor alle veiligheid even buitengezet waardoor wij alle tijd hadden om Ubundu te bekijken! We kregen uitstekende uitleg van 2 enthousiaste Okapi-medewerksters waarbij meneer met al zijn vragen terecht kon. Ongelooflijk wat de medewerksters allemaal weten. Maar wij waren vooral verrast door de kennis die meneer had over de dieren! Dit was duidelijk niet zijn eerste bezoek! Van die “stille” meneer in het ziekenhuis was niets meer te merken, je zag hem helemaal openbloeien in zijn habitat!

De regen was met bakken uit de lucht gevallen toen we binnen stonden bij de Okapi’s dus perfecte timing om nu terug buiten te gaan om de apen te bewonderen. Ook hier was er pas een baby’tje geboren. Jan vertelde ons alles over de dieren, de verbouwingen, de verblijfplaatsen, de “wist je dat”-jes, … . Informatie die je niet zomaar van de bordjes kan lezen. Écht interessant dus voor meneer!

Nadat we de olifanten, de giraffen, de leeuwen, … gezien hadden werd het tijd om de innerlijke mens te voederen! We namen een korte pauze om frietjes te eten tussen de meeuwen. Zelfs hier kregen we nog extra uitleg!

Daarna was het weer tijd om met de nodige energie, maar jammer genoeg ook met de nodige pijn, verder op pad te gaan achter de schermen. We bezochten de achterkant van de leeuwenkooien, de keuken waar het voedsel bereid werd, het laboratorium, de kweekruimtes, … . We hebben het allemaal gezien … kakkerlakken, miljoenpoten, duizenden sprinkhanen, vogelspinnen, maïsslangen, … . Dit is een plaats waar geen bezoekers mogen komen dus meneer had ogen te weinig om alles te zien en in zich op te nemen. Dat “opnemen” deed hij dan ook letterlijk … een sprinkhaan in de hand of een maïsslang rond de armen … het was allemaal geen probleem!

Nadat we de kweekruimtes van de reptielen bezocht hadden begon de vermoeidheid uiteindelijk toch wat de bovenhand te nemen. We wisten vanmorgen al dat meneer zeer vermoeid was, maar dat hij “zoo” lang zou kunnen genieten van deze dierentuin had zijn verzorger ook niet verwacht.

“Time flies when you’re having fun!”

We wandelden nog een stuk door het park met de reptielen, de vogels, de pelikanen, … . Elke keer werd alles opnieuw voorzien van de nodige uitleg door Jan! Het was een zeer aangename gids met een persoonlijke aanpak die we enorm waarderen. Jan , héél erg bedankt voor je deskundige uitleg en je enthousiasme!

Daarna gingen we met de ambulance terug naar het Erasmus ziekenhuis. Jammer genoeg werd meneer op het laatste nog misselijk. “Te veel frietjes gegeten” zei hij al lachend. Een kwartiertje later installeerden we meneer moe maar voldaan in zijn bed, klaar voor welverdiende rust! Het was een vermoeiende dag voor hem maar die duimpjes die we doorheen de dag zagen tussen hem en de verzorger gaven ons het beste gevoel dat je kan hebben … iemand gelukkig maken en zien genieten!

Nogmaals een welverdiende dankjewel aan ZOO Antwerpen voor de gastvrijheid, onze gids Jan, de 2 Okapi- medewerksters, … en aan allen die een vriendelijk woordje voor ons hadden op ons pad!

Jullie zijn een topteam met een hart voor dieren, maar zéker ook voor mensen! Dankjewel !