Boudewijn Seapark

Op vrijdag 11 januari vervulde Ambulance Wens België de wens voor een mevrouw (1958) uit de Gemeente Hechtel-Eksel. Zij wilde heel graag nog een keer naar het Boudewijn Seapark te Brugge.
Voldoende zuurstof … check!
Enthousiasme … check!
We zijn klaar voor een nieuwe wens!
Om 10u werden we in het Sint-Franciscusziekenhuis Heusden verwacht om de wens te vervullen.
We werden heel hartelijk ontvangen door een enthousiaste dame die er samen met haar broer Swa en verzorgster Ine een superleuke dag van wilde maken. We vertrokken dus snel richting Brugge.
Eerst nog een korte briefing van de verpleegkundige ivm de medicatie en dan kon de dag beginnen!
Er was geen file onderweg waardoor we al om 12.30u in Brugge aankwamen!

In het Seapark wachtte de droom van mevrouw … Dolfijnen!
Volgens Ine was dit het enige gespreksonderwerp van de voorbije dagen … ze keek er zo naar uit om deze dieren eens van dichtbij te mogen bekijken!
Geen probleem … ????!

Aangezien de trainers nog bezig waren met de verzorging, moesten we even wachten. Tijd genoeg dus voor ons om kennis te maken met elkaar. Mevrouw kunnen we jullie voorstellen als een opgewekte, goedlachse dame.
Swa als de humoristische en liefdevolle broer die speciaal van zijn woonplaats in Bali naar België is teruggekeerd om voor zijn zus te zorgen. En Ine is de verzorgster die al lange tijd “kind aan huis” geworden is door haar lieve zorgen voor mevrouw. We zijn dus in goed gezelschap!

Tijdens de heenrit hadden we al gemerkt dat dit trio het super goed met elkaar kon vinden … er werd volgens ons nog nooit zoveel gelachen achterin de ambulance! Heerlijk!

Na een kwartiertje waren de dolfijnen klaar om ons te ontvangen. Maar liefst 9 dolfijnen zwommen in het dolfinarium rond. Je zag mevrouw onmiddellijk stralen. Thomas , een van de trainers, kwam bij ons staan en gaf ons de nodige uitleg over deze, altijd lachende, dieren. We maakten ondertussen ook kennis met Ori. Ori was de jongste dolfijn en deed een aantal kunstjes voor mevrouw. Veel mooie foto’s zijn het resultaat van hun ontmoeting!

Aangezien mevrouw zich in een rolstoel verplaatst zijn we naar het grote bassin gegaan om er een dolfijn van dichtbij te bekijken. Ze mocht hem aanraken, trucjes mee uitvoeren, visjes voeren, … . Alhoewel de dolfijn meer zin had in de vinger van mevrouw dan in die vis ????!

Er werd door het personeel van het Dolfinarium nog een aantal foto’s genomen en de mooiste werd als aandenken meegegeven naar huis! Dankjewel !!!

Een kort bezoekje aan het Dolfinarium zorgde ervoor dat we sneller dan verwacht onze buikjes konden gaan vullen want we hadden honger! Mevrouw mocht uiteraard kiezen … “Mosselen”.

Zo gezegd zo gedaan, even een paar telefoontjes doen naar een aantal restaurants in de buurt en 10 minuten later zaten we met z’n 5-en aan een mooi tafeltje aan het raam, met de ambulance op 2 meter van de deur geparkeerd in het midden van Brugge! We keken uit op de paardenkoetsen die voorbij kwamen en het ontelbaar aantal groepen toeristen. Jammer genoeg was de regen ondertussen van de partij … dus tijd genoeg voor ons om binnen lekker te eten! Mosselen, frieten en een pintje erbij … Meer moet dat niet zijn! Of toch … nog een dessertje?

Door de vermoeidheid lieten we het dessert even aan ons voorbij gaan, misschien was er later op de dag nog wel tijd voor. Nog een dankjewel aan restaurant Bistro ’t Minnewater voor hun gastvrijheid! We reden opnieuw richting Provincie Limburg! Het was een beetje stiller achterin … mevrouw maakte van de gelegenheid gebruik om even te slapen. Want nu weten we pas wat er met een POWERnap bedoeld wordt … . Mevrouw had weer energie voor tien!
We gingen op verrassingsbezoek bij haar beste vriendin Sandy die een café uitbaat!

We werden onthaald door een geëmotioneerde Sandy met de woorden “Zijde gij zot ofwa?!” . Iedereen hielp om het mevrouw zo comfortabel mogelijk te maken. En dan eindelijk … een Jupilerke! Heel het café was blij met de komst van mevrouw en meerdere mannen kwamen haar omhelzen. Vaak met tranen in de ogen, vaak om te zeggen wat een “sterke madam” ze is … zo mooi om te zien! Deze dame is duidelijk door iedereen geliefd hier!

Mevrouw bepaalde vanavond de playlist in het café. Natuurlijk was het eerste liedje van Armand, haar overleden vriend. Met gesloten ogen en uit volle borst zong ze zijn liedjes mee! En vanavond nog nét iets harder! De liedjes volgden elkaar snel na mekaar op. Net zoals de pintjes ????.

En dan was het tijd voor een stiekem sigaretje … het was je van harte gegund! Daarna snel terug naar binnen om op te warmen met een koud biertje ????! Time flies when you’re having fun … Voor we het goed beseften waren we ineens al twee uur verder… ! Met een groepsfoto en een dikke knuffel van Sandy, Mark, Bo, … en alle andere stamgasten installeerden we je terug in de ambulance.

Met de woorden van mevrouw: “Rechts is het goed en links is voor de verzekering” reden we “veilig?” het kruispunt over, terug richting het ziekenhuis. Swa zong in de lift een toepasselijk liedje: “It’s a beautiful day”. Dit is een perfecte samenvatting van de dag! Moe maar voldaan installeerden we mevrouw terug in bed. Even op adem komen van deze dag en vannacht nog fijn nagenieten!

424 kilometer en exact 12 uur later arriveerden ook wij terug in Diepenbeek. Moe … maar zo goe ????!

Mevrouw … aangezien je boos zou zijn als we “mevrouw” zouden blijven zeggen, passen we heel even het laatste zinnetje aan: “Marijke, bedankt dat we jouw wens mochten vervullen! Je bent een sterke goedlachse dame vol humor. Geniet van je super feest zondag! Geef er een lap op en zing uit volle borst, omringd door familie en vrienden die je graag zien. En zoals je zelf zei: Weet dat Armand hierboven op je wacht … Lieve meid, het ga je goed!